เริงซเราะซเร็น

วันเสาร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เทพต่างๆในความเชื่อของชาวเขมรพื้นถิ่นสุรินทร์

 


 ดินแดนถิ่นนี้ในกาลก่อนเป็นดินแดนอิสระรกร้างห่างไกล
ก่อนที่ศาสนาต่างๆจะแผ่อิทธิพลมาถึง คาดว่าดินแดน
ณ ที่ตรงนี้มีความเชื่อในเรื่องภูตผี ปีศาจ กระทั่งเมื่อ
ศาสนาพราหมณ์ขยายอิทธิพลมาถึง ความเชื่อนี้
ได้ผสมกลมกลืนและดำรงอยู่จนถึงปัจจุบัน
     เทพต่างๆในความเชื่อของชนเขมรพื้นถิ่นสุรินทร์เท่าที่
สืบค้นจากผู้เฒ่าหลายท่านในหมู่บ้านของข้ามีดังนี้
      เปรี๊ยะปรม เปรี๊ยะเอ็น ( พระอินทร์ พระพรหม ) 
 เป็นเทพชั้นสูง เป็นผู้สร้างและกำหนดวิถีชีวิตของคน
 ดังนั้นเมื่อจะสวดอ้อนวอนบางเรื่องจึงต้องกล่าวถึง
 ( แม้ในนิทานพื้นบ้าน ถือท่านเป็นเทพยิ่งใหญ่สูงสุด)
     ปึสนอการ์ ( วิษณุกรรม )เป็นเทพแห่งช่างต่างๆ
ในการทำงานเกี่ยวกับช่างจะทำพิธีบูชาเทพองค์นี้ก่อน
     เปรียย ปรำเบ็ย กะบาล ( พรายแปดเศียร )
เป็นเทพทางดนตรี การแสดง การชกมวย การร้องรำ
ทำเพลง ถ้าโบกโลก ( ไม่เคร่งในข้อห้าม)ก็จะทำให้
เป็นบ้าได้ (จะกวด ละแม็ย ล็อบ )
     แมปรีย (เจ้าป่า) แมพนม (เจ้าเขา)เวลาเข้าป่าเขา
ต้องบูชาเทพองค์นี้ก่อน จะดื่มน้ำต้องเทเรียกก่อน
จะทานข้าวต้องแบ่งใส่ใบตองเรียกท่าน ก่อนลงมือ
ทาน ไม่งั้นถ้าเจ้าแรง จะทำให้มีอันเป็นไปต่างๆ
     มเร็งกองเวียล (เทพเลี้งสัตว์ป่า)พวกเข้าป่า
ล่าสัตว์หรือคล้องช้าง ต้องบูชาเทพองค์นี้เสียก่อน
     อาระ (เทพารักษ์) เป็นเทพรักษ์ป่า ห้วย หนอง
คลอง บึง จอมปลวก สามารถทำให้คนเจ็บป่วยได้
ถ้าทำให้ท่านไม่พอใจ เช่นไปล่วงละเมิด
 ก็อาจถูก(กระทำ)ตบไม่สบายได้
     จราบ เป็นภูตผี อยู่ตามทางเกวียน ป่าละเมาะ
โอร (คลองส่งน้ำ)ปกติรักสงบไม่ทำร้ายใคร
แต่ถ้าใครล่วงเกินจะทำร้ายทันที
     เนียะตา (ปู่ตา) เป็นเทพรักษาหมู่บ้านปกติ
จะสร้างศาลไว้ริมหนองน้ำประจำหมู่บ้าน
ใครไป-มาในหมู่บ้าน หรือหากไม่สบายต่างๆเมื่อไป โบล 
(คล้ายเสี่ยงทาย)ต้องมาเซ่นสรวงที่นี่
      ประภูมิ สแร ( พระภูมิที่นา )ก่อนทำนา
ต้องเซ่นสรวงบูชาเทพองค์นี้
      กร็อง พาลี เทพรักษาที่ดินป่าเขา
เมื่อจะปลูกบ้านปลูกเรือนต่างๆบูชาเทพองค์นี้
     มนายสะโนล ( เทพผู้ดูแลทารกนำพามา
ให้คลอด)ในสมัยก่อนที่ยังไม่มียานยนต์
วิ่งพลุกพล่าน และไฟไม่สว่าง
ตลอดคืนเหมือนปัจจุบัน ถ้าได้ยินเสียงผู้หญิง
ร้องครวญ ผู้เฒ่าผู้แก่ว่าจะมีเด็กคลอดในหมู่บ้าน
     กรูกำเนิด เป็นเทพประจำตัวของคนทุกคน
เพราะมีความเชื่อว่าคนเกิดมาจะมีเทพ
ประจำตัวอยู่
     กรูมะม็วด เป็นเทพที่มาสถิตย์กับคน
สามารถทำให้คนนั้นเข้าทรง พูดคุย
กับเทพองค์อื่นๆได้
     ทมบ  เป็นพราย คุณไสย
อาคมต่างๆโดยมีเจ้าของเป็นคนควบคุม
ไว้โดยมากไม่ทำร้ายใคร นอกจากได้รับ
คำสั่งจากเจ้าของ ออกท่องเที่ยวหากินกลางคืน
ในคืนข้างแรมเดือนมืด ก่อนเช้าจะกลับเข้าที่
โดยมากเป็นตลับบรรจุน้ำมัน เจ้าของอาจวาง
ไว้บนหิ้ง ถ้าลักษณะนี้ แสดงว่ายังถืออยู่
แต่ถ้าเห็นดวงไฟจากโพรงไม้ จอมปลวก
แสดงว่าเจ้าของเริ่มทอดทิ้ง คือปลดปล่อย
ไม่รับช่วงต่อ แรกๆดวงไฟอาจใหญ่ แต่เมื่อเวลา
ผ่านไป กำลังดวงไฟจะเล็กลง และกลายเป็น
อาบ หากินตามทุ่งนา ห้วย หนอง คลองบึง
และสาป ในที่สุด ดังคำที่ผู้เฒ่าผู้แก่พูดว่า
...ทมบ อาบ จราบ อำเปอ...(หวังว่าคงเคย
ได้ยิน ) ทมบ นอกจากน้ำมันพรายใส่ในตลับแล้ว
อาจใส่ในขวดเล็กๆ กรณีผู้มีวิชาดีอาจทำลาย
โดยเอาตลับ ขวดนั้นๆใส่ขวดใหญ่กว่าปิดฝา
ให้แน่นนำไปถ่วงน้ำหรือเผาทำลาย
 ทมบจึงไม่ใช่เหมือนผีกระสือ แต่คือของขลัง
 อาคม หรือคุณไสยที่แก่กล้าของชนเขมร
ไม่ใช่ปอบเหมือนชนเผ่าลาว ทมบชอบของ
คาว เลือดของสด รกคน รกสัตว์
     สาวนาง เป็นเทพประจำเครื่องตีเหล็ก
ตีทอง เป็นครูช่าง
     ปเรียย จนีร เป็นพรายกรรมพันธุ์ ซึ่ง
ติดต่อกันมาจากบรรพบุรุษ มักจะมีผู้สืบ
ทอดเพียงหนึ่งคนเท่านั้น
     มหาจมปู เป็นแม่มดชนิดหนึ่ง
     ตม็อง แดก  กร็องแฉ็จ ทั้งสองชื่อนี้
เป็นแม่มดชนิดหนึ่ง
     สำปูงส็อกทม เป็นเทพที่มีความมุ
ทะลุดุดันมาก
     บ็องบอด เป็นเทพที่มาติดต่อกับคน
โดยจะเลือกอยู่กับคนที่ตัวเองพอใจ
โดยคนที่ถูกเลือกนี้จะมีอาการแปลก
ออกไปเช่น ชอบของหอม พูดจาคนเดียว
เป็นต้น ถ้ามีการทำพิธีเล่นมะม็อดรับไว้
(รับตะตูล )คนที่ถูกเลือกนี้จะเป็นกรูมะม็วด
ต่อไป เพราะบ็องบอด จะบอกตัวยา
วิธีรักษา และดูอาการคนป่วยที่มาให้รักษา
ว่าจะหายหรือไม่หาย แต่ถ้าไม่ รับ(ตะโตล )
คนๆนี้อาจเป็นบ้า เลอะเลือนได้
     เปรียยอะกาแซ เป็นผีพรายเร่ร่อน
ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
     โกนกรอก ( กุมารทอง ) ไม่จำเป็นต้อง
เป็นคน อาจเป็น แมว หมา ที่คลอดลูก
ออกมาผิดปกติ คลอดก่อนกำหนด
โดยเอาไปใส่หิ้งบูชา เชื่อว่าจะนำ
โชคลาภมาให้
     อำเปอ ระบั้ว หรือคุณไสย คือการใช้
เวทย์มนต์ของขลังปลุกเสกไปทำร้ายคนอื่น
 คนที่ถูกของนั้นอาจเจ็บป่วย บ้าๆบอๆ
(การทำร้ายเช่นนี้อาจมีการว่าจ้างในราคาแพง)
     ซาระบาด เป็นพวกคล้ายห่าลง ทำให้ไม่สบาย
เจ็บป่วย
     เทพดังกล่าวมาแยกเป็นสองพวก คือพวกหนึ่ง
เป็นเทพผู้ดี ชอบช่วยเหลือคน แต่อีกพวกหนึ่ง
เป็นปีศาจชอบทำร้ายคน จะต้องหาเครื่อง
เซ่นต่างๆมาบูชา จึงจะทำให้เทพนั้นพอใจ
(หรือมาปราบ) เพื่อให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บได้

(ขอน้อมขอบคุณ ท่านผู้ให้ข้อมูลทุกท่าน
ข้าถือว่าท่านเป็นครูที่สูงส่งใจกว้าง
ภูมิความรู้ต่างๆหากขาดการถ่ายทอด
ย่อมสูญหายไปกับกาลเวลา น้อมกราบ
ขอบพระคุณด้วยความเคารพมา ณ ที่นี้)

......แม้แต่พญาช้างสาร ก็ยังชีพได้ ด้วยพืชผัก ผลไม้ เท่านั้น